A dan Z'ye Hac rehberi

[crazyossie]

YEDİNCİ BÖLÜM

HAC DÖNÜŞÜ VE SONRASI

I- HACDAN DÖNÜŞ

Hacının dönüşünü ailesine haber vermesi dinen güzel kabul edilen bir davranıştır. Sünnete uygun olan da budur. Bu itibarla hacı haber vermeden aniden çıkıp gelmemeli mümkün olduğu takdirde dönüşünü ailesine bildirmelidir. Bu şekilde ailesinin bazı hazırlıklar yapmasına fırsat vermiş olur. Peygamber Efendimiz uzun yoldan gelenlerin haber vermeden önce eve dönmelerini uygun görmezdi.

Aile efradının da hacıyı karşılaması güzel olur. Ancak bu karşılama mütevazi olmalı ve aile çapında kalmalıdır. Gösteriş ve övünme imajı verecek sahnelere dönüşmemelidir. Bazılarının yaptığı gibi bir çok arabayla konvoy oluşturarak alayişli karşılamalar organize etmek dinen doğru değildir.

Hacının dönünce iki rekat namaz kılarak bu önemli ibadeti eda etmeyi nasip ettiğinden dolayı Cenab-ı Hakk’a şükretmesi uygun olur.

II- HACI ZİYARETİ

Hac vazifelerini yerine getirip memleketlerine dönen hacıların eş dost komşu ve arkadaşları tarafından ziyaret edilmesi güzel olur. Ziyarete gelenler "Allah haccını kabul etsin günahlardan korusun. Bu yolda yaptığın masrafların yerini doldursun..." gibi sözlerle hacıyı tebrik ederler. Hacı da onlar için dua edip Cenab-ı Hakk’ın onları affetmesini ve bağışlamasını diler onlar için istiğfar eder. Peygamber Efendimiz:

“Allah’ım hacıyı ve hacının bağışlanmasını dilediği kimseleri bağışla!”(55) buyurmuştur. Bu bakımdan hacının duasını almak güzel olur.

Hacı kendisini ziyarete gelenlere hacda şahit olduğu güzellikleri anlatmalıdır. Karşılaştığı bir takım olumsuzluklardan bahsetmemelidir. Hacda kendisini gösteren birçok feyzi bereketi ve muazzam sahneleri gözardı ederek anlatacak şikayetten başka bir şey bulamayanların hacdan gereken istifadeyi sağladıklarını söylemek mümkün değildir.

Hacının kendisini ziyarete gelenlere imkânları ölçüsünde ikramda bulunması da dinen güzel olur.

Hacdan önce veya sonra ziyafet vermek dini bir görev değildir. Bu bazı yörelerde âdet haline getirilmiştir. Gösterişe kaçılmadığı külfete girilmediği özellikle fakirlerin davet edilmesine itina gösterildiği takdirde böyle bir ziyafetin dinen bir sakıncasının olmayacağı açıktır. Ancak bir takım insanların imkanları da yeterli olmamasına ve kendileri için ağır bir külfet teşkil etmesine rağmen illa da böyle bir ziyafet vermeye kalkışmaları ise dinen doğru değildir.

III- HACCIN KAZANDIRDIKLARININ KORUNMASI

Hac yapmak kadar hacdan döndükten sonra kazanılan güzel hasletlerin kaybedilmemesi de önem taşır.

Kıyamete kadar insanlığın yoluna ışık saçacak aydınlığın ilk çıktığı Kutsal mekanlarda hac yaparak günahlarından arındıktan sonra bu arınmışlığın korunması sürdürülmesi ve geliştirilmesi için gereken gayreti göstermek hacının en başta gelen görevidir.

İnsanlar hacıyı örnek müslüman olarak görmek isterler. Bu bakımdan bilhassa olumsuz tutum ve davranışlarının İslam’ın aleyhinde propaganda malzemesi yapılacağını gözönüne alarak hacı kesinlikle doğruluktan dürüstlükten taviz vermemeli hakkı hukuku gözetmelidir.

Her müslümanın görevi olmakla birlikte özellikle hacı İslâm’ın güzelliğini yaşantısıyla fiili olarak göstermelidir. Bu sebeple İslâm’a aykırı düşecek tavır ve davranışlardan şiddetle sakınmalıdır. Bunun için yalan haksızlık hıyanet ahde vefasızlık aldatma kandırma eksik ölçme ve tartma... gibi gayr-ı ahlâkî tutum ve davranışlardan daima uzak durmalıdır. Hac bitip de memleketine döndükten sonra sırf menfaat makam mevki hırsı gibi birtakım basit düşüncelerle hacda kazandığı safiyeti bulandırmamalıdır.

Gerek dürüstlük doğruluk özü sözü bir olmak... gibi ahlâkî nitelikler açısından ve gerekse İslâmi bilinçlenme noktasından bir hacının hacdan sonraki İslâmi hayatının hac öncesinden daha ilerde olması makbul (mebrur) haccın en açık belirtisidir.

Yaptığı hac Allah’a saygısını takvasını ve Ahiret hayatına daha iyi hazırlanma şevkini ne derece artırmışsa haccı Allah nezdinde o derece kabul görmüş demektir.

Bundan dolayı hacı hacdan sonraki hayatını hac günlerinde konsantre olduğu İslami yaşantı doğrultusunda sürdürme çabası içinde olmalıdır. Allah’a verdiği sözü daima hatırında tutarak kötülüklerden İslâm’ın onaylamadığı her türlü söz fiil ve davranıştan uzak durmalıdır. Ahdini bozmamalıdır. Çünkü Hacer-i Esvedi istilam bir sözleşmedir. Bu hareketiyle müslüman bundan böyle Allah’ın emir ve yasaklarına karşı gelmeyeceğine söz vermiş olmaktadır.

Bu itibarla hacı yaptığı bu sözleşmeyi ihlal edecek her türlü söz fiil ve davranıştan uzak kalmaya özen göstermelidir.

Şeytanın veya heva ve hevesinin peşine takılarak ahde vefasızlık etmemelidir.

Hac müslümana müslümanların derdini dert edinme bilincini kazandırmış olmalıdır. Çünkü müslümanların derdini dert edinmeyen onlardan değildir. Kâbe’nin etrafında Arafat’ta Müzdelife’de Mina’da müminler denizinden bir damla olarak onlarla aynı kalıba girip de hacdan sonra bu denizin bir damlası olmayı reddetmek bir hacı için nasipsizliğin en büyüğü olur. Bu yüzden hacının gönlünde kalbinde müslümana karşı imanlı insanlara karşı en ufak bir kin husumet ve nefret kalmamalıdır.

Müslümanların damlaları birbirinden ayrılmayan bir okyanus gibi olmaları gerektiğini düşünerek kendisini bu okyanusun bir damlası olarak görmeye devam etmelidir. Bu okyanusun içinde birtakım olumsuzluklara şahid olmuşsa okyanusun bir parçası olarak bu olumsuzlukların nasıl bertaraf edilebileceği üzerinde kafa yormalıdır. Hacı Allah Rasûlünün 23 yıl boyunca canını dişine takarak İslam’ın aydınlığını insanlara nasıl ulaştırdığını gözü önüne getirip bu kutlu hizmetin onun aydınlattığı yolda yeniden geliştirilmesinde hizmet alabilme azmi ve gayreti içinde olmalıdır.